26 mei - 30 mei 2025 || Van dialoog naar AI-gecreëerde podcast

Afgelopen week faciliteerde ik een workshop voor collega-facilitators over een onderwerp dat razendsnel evolueert: samenwerken met AI. Het was een boeiende sessie, gevuld met rijke discussies en aha-momenten. Maar wat er na de workshop gebeurde, voegde nog een fascinerende laag toe aan mijn eigen leerreis. Ik nam het ruwe transcript van onze drie uur durende sessie, voerde het aan een AI, en co-creëerde een podcastaflevering die veel van de kernthema's die we verkenden destilleert. Dit proces zelf werd een krachtige 'praktijknotitie' over wat het werkelijk betekent om partnerschappen aan te gaan met deze nieuwe technologieën.

De workshopdeelnemers hebben deze podcast nog niet gehoord; hij is ontstaan uit hun collectieve stemmen en inzichten die tijdens onze tijd samen zijn vastgelegd. De oorspronkelijke audio werd opgenomen (we hadden een hybride opstelling met één persoon op Zoom), in een mum van tijd getranscribeerd met Dembrane, en vervolgens nam ik dat ruwe transcript – niets anders – mee naar NotebookLM om het vorm te geven tot de podcastdialoog die je hieronder kunt beluisteren.

🎧 Luister naar de AI podcast:

Voor mij was de ervaring van het terugluisteren naar de workshop via dit NotebookLM podcastformat diepgaand. Het stelde me in staat de sessie vanuit een ander perspectief te herbeleven, waarbij ik opmerkte welke van mijn beoogde elementen landden en hoe het gesprek van de groep vloeide. Het is één ding om een sessie te faciliteren; het is iets anders om de essentie ervan teruggekoppeld te krijgen door een AI die je hebt begeleid.

Een van de belangrijkste thema's die tijdens de workshop naar voren kwamen, en die wordt weerspiegeld in de podcast, was het evoluerende begrip van AI bij de deelnemers. Velen kwamen binnen met het beeld van AI als een geavanceerd hulpmiddel, maar vertrokken met het gevoel dat het een potentiële "sparringpartner" of "collega" zou kunnen zijn.

Zo beschreef een deelnemer een verschuiving van het aanvankelijk behandelen van AI als "een geavanceerde Google" voor snelle antwoorden, naar het besef dat een meer collaboratieve aanpak mogelijk was. Deze herkadering, zo merkten ze op, hielp ook om een deel van de "schaamte" of aarzeling die soms gepaard gaat met het gebruik van AI te verminderen, waardoor de interactie meer aanvoelde als een legitiem partnerschap in plaats van een kortere weg. De simpele handeling om conversationeler met AI om te gaan, zelfs door "dankjewel" te zeggen, begon natuurlijker aan te voelen zodra het idee van samenwerking postvatte.

Een ander krachtig inzicht dat werd gedeeld, was de verrassing over de generatieve capaciteiten van AI, die veel verder gingen dan het simpelweg ophalen van informatie. Een facilitator vertelde hoe die AI meer als een "sparringpartner" gebruikte en vroeg om een visie op toekomstige ontwerpen voor burgerberaden. De AI produceerde een concept dat niet alleen nieuw was, maar ook erg logisch klonk, en toekomstige mogelijkheden projecteerde op basis van een begrip van huidige kwesties. Dit werd niet gezien als een hallucinatie, maar als een oprecht creatieve en inzichtelijke bijdrage, een "aha!"-moment over het potentieel van AI.

De waarde van een dynamisch, iteratief proces met AI, in plaats van zich uitsluitend te richten op het vooraf opstellen van de "perfecte prompt", was een terugkerend thema. Deelnemers ontdekten dat beginnen met een algemeen idee en vervolgens een heen-en-weergesprek aangaan de sleutel was. Zoals iemand het verwoordde, dit "interactieve proces" is wat leidt tot dieper begrip en nieuwe inzichten. De echte waarde, zo lichtte een ander toe, ontstaat uit "de interactie tussen menselijke reflectieve intelligentie en de AI," een proces waarbij zowel de gebruiker als de AI bijdragen aan een rijker resultaat, en waarbij, zonder die menselijke reflectie, geen van beiden "dieper zou gaan."

Interessant genoeg merkten sommige deelnemers, zelfs terwijl ze AI erkenden als een hulpmiddel dat duidelijke instructies nodig heeft, dat ze zich op een meer mensachtige manier tot AI verhielden. Eén persoon uitte verbazing dat je, voor effectieve samenwerking, AI bijna "als een persoon moet behandelen," door er conversationeel mee om te gaan.

Dit sloot aan bij het inzicht dat AI niet "denkt" zoals mensen. Een andere deelnemer deelde een belangrijke les: het belang van het loslaten van de aanname dat AI informatie op identieke wijze verwerkt als wij. Ze realiseerden zich dat het bewust opdelen van verzoeken en het niet "overslaan van stappen" in hun instructies tot veel betere resultaten leidde. Het maakte hen "bewust dat mijn denken anders is dan het denken dat het model gebruikt," wat de noodzaak van duidelijke, expliciete begeleiding benadrukt, vergelijkbaar met hoe men een collega met een andere werkstijl zou kunnen aansturen.

Terugkijkend op de workshop, het maken van de podcast en de gedeelde inzichten, is mijn persoonlijke conclusie deze: hoe AI-vaardiger mensen worden, hoe krachtiger AI kan worden benut. Ik zag creativiteit en inspiratie bij iedereen ontstaan naarmate ze zich dieper engageerden, vooral toen ze de waarde van het bieden van rijke context begrepen.

Dit vermogen om effectief samen te werken met AI wordt snel een vitale vaardigheid. Het voelt alsof we ons op een vergelijkbaar kruispunt bevinden als in de begindagen van het internet; degenen die leren navigeren en partnerschappen aangaan met deze tools, zullen met aanzienlijk meer kracht en inzicht vooruit kunnen gaan. Een jaar geleden waren workshops over werken met AI zeldzaam. Nu hebben we het over samenwerken met AI. Het is een opmerkelijke tijd om te leven en te leren.

Deze reis van het omzetten van een live workshop in een reflectieve podcast, met AI als een belangrijke partner in de transformatie, is een experiment op zich geweest. Het onderstreept het potentieel van deze tools om niet alleen informatie te synthetiseren, maar ook om ons te helpen onze collectieve leerervaringen op nieuwe manieren te herbeleven, opnieuw te interpreteren en te delen.